Bu sayıda doğa mücadelemizi özetleyen “Herşeye Karşı” başlıklı bir yazı yazacaktım. Bana anlatılan üç konu ile gündem değişti.
Epçeler köyünden bugüne kadar hiç görüp tanışmadığım gurbetten dönüş yapan Nuh Er, beni ziyaret etti. Gazetemiz sorunların anlatıldığı, paylaşıldığı, sığınak gibi barınak gibi. Er’in sorununu dinledim. Bu çağda olmaz dedim, şaşırdım. Olayı “Burdan Buyrun” köşesinde okuyacaksınız.
Yüksek Seçim Kurulu (YSK) 31.08.2015’te boşalan muhtar ve ihtiyar meclisi üyeliği seçimlerinin 01 Kasım 2015’te 26. Dönem Milletvekili genel seçimiyle birlikte yapılmasına karar verdi. 1561 sayılı bu kararı İlçe Seçim Kurullarına gönderdi. Hamidiye Köyü Muhtarı Nurittin Taşkıran 31.06.2015’te öldüğünden Hamidiye de bu kapsam içindeydi. Karara karşın Çatalzeytin İlçe Seçim Kurulu, Kaymakamlık aracılığı ile Hamidiye Köyünde muhtarlık seçimi olmayacağını bildirdi. Olayla kimse ilgilinmedi, karşı çıkmadı.YSK’ya faks çektim, durumu anlattım. Vatandaşlık görevimi yaptım. Birinci sayfada haberini verdik. Hamidiye Köyünde 01 Kasım’da muhtarlık seçimi yapılacak.
Sözü uzatmadan Saraçlar’a gidelim, bu köy insanlarının yaşadığı drama göz atalım.
Saraçlar ilçemize 4 km mesafede 6 mahalleden oluşan bir köyümüz. Kuzeyi ve batısı İnanya çayı ile çevrili olan Saraçlar Çelebiler Mahallesi ile Belediyeye sınır çiziyor.
Doğudan batıya uzanan toprakları bir dikdörtgen gibi.
Koçunbaba, Hatçasuyu, Hasekioğludüzü, Kalındere, Sarıçamlık ve Evyeri yaylalarını Kavakören köyü ile ortak kullanma hakkına sahip. Saraçlar’ın karşısında Çelebiler Mahallesi yer alıyor, arada Akçay’a karışan İnanya çayı var.
Saraçlar Köyünden öğrenci velileri bana gelip sorunlarını anlattılar. Öncelikle kadınlar konuşuyor hak arıyorlardı. Çocuklarımız okula gelemiyor dediler. Taşımalı sistemdeki aksaklığı dile getirdiler. İşin özü yol sorunuydu.
Feryatlarında çok haklıydılar. Çiseleyen yağmurla ıslanmış bir sarı yaprak gibiydiler. Çamurlu yollarda yürüyüp, yalının yolunu tutacaklardı. Çatalzeytin’in en yakın köyünün 4 mahallesinin bu çağda yolu yoktu.
Bu kimin ayıbıdır ?
Çocuklar ilçeye 4 km mesafedeki köyden okula gelemiyorlar. Yol sorunu nedeniyle ihaleye kimse girmiyor. İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü 4 sefer ihale açıyor, ihaleyi alan yok.
Ambulans mahalleye girip hasta alamıyor. Yaşlılar köyde esir gibi, bir yere çıkamıyor.
Saraçlar insanının yaşadığı acı ve sıkıntı ancak orada yaşamakla anlaşılır.
Araştırdım, soruşturdum. Saraçlar köyünden ilginç bir yol öyküsü ortaya çıktı.
1984-1994 yılları arasında muhtarlık yapan Cevdet Acar ile konuştum. Söylediklerini aynen köşeme alıyorum.
“1987 yılında Obruk-Saraçlar-Çıkışlar arasında yol açmak için muhtarlıkça istimlak çalışması yaptık. Ahmet Ünlü’ye 535 TL, Ahmet Çelikıran’a 490 TL istimlak parasını Ziraat Bankasına yatırdım. Köy Hizmetleri yolu açtı. Şef Şükrü Demirkapılı idi. İstimlak paraları bankadan çekildi. Ama mahkemeye de başvurdular. Zonguldak Bölge İdare Mahkemesi istimlak kararını iptal etti. 1985’te uygulama değişmiş. Yol istimlak işi, muhtarlıktan alınmış, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğüne verilmiş. Şimdi de muhtar mezarlık, çeşme vs. işler için istimlak yapabiliyor, yol istimlakı yapamıyor.
İşin acı tarafı istimlak parasını yolumuz açılsın diye bugün sağ olmayan Saraçlar Mahallesinden Sadık Öztürk eşinin bileziklerini satıp vermişti.
İstimlak parasını aldılar, yolu iptal ettirdiler. Aldıkları paraları da geri iade etmediler. Üstelik Ahmet Ünlü kendi evine kadar açılan yolu halen kullanıyor. Evinden sonrasını da telle kapattı.
Saraçlar yolunu kim açacak ?
Köyün yolunu açmak, vatandaşa hizmet etmek, kimin görevi ? Devlet baba nerede ?
Saraçlar’ı gören yok, duyan da mı yok ?
Saraçlar Köyü Yolu
