03 Aralık Dünya Engelliler Günü. Tüm engelli kardeşlerimin gününü kutluyorum.
Buruk bir kutlama olduğunu söylemek istiyorum, bağışlayın beni!… 03 Aralık ENGELLİLER GÜNÜ, tüm dünyada çeşitli etkinliklerle kutlanırken, TÜRKİYE’de buna dahilken maalesef benim engellim böyle bir günün olduğundan bile haberi yok!.. O zaman hep beraber soruyoruz neden ? Yoksa bizim böyle bir hakkımız yok mu ? Bu anlamda, ÇATALZEYTİN’de engellilerimizin seslerini daha iyi duyurabilmeleri, haklarını arayabilmeleri açısından iyi olacağını umarak, OTİZM VE ENGELLİLER DERNEĞİ’ni kurduk. Her platformda var olduğumuzu gösterebilmemiz açısından kurucularıyla beraber 93 üyeye ulaştık. Güçlü bir yapıya sahip olan derneğimizin bu anlamda her hangi bir oluşum içinde olmayışı engellilerim ve aileleri adına üzüntü verici. Dolayısıyla bugünün anlam ve öneminin bilinmesi büyük önem taşımaktadır. Halbuki bu güç ve enerjiyle bir çok etkinlik yapılabilirdi. İlçemiz üst düzey yöneticileri, Sayın, Belediye Başkanımız ve Sayın Kaymakamımız ziyaret edilip, engellilerimizin varsa sıkıntıları dile getirilebilirdi. Böyle günlerin biz engelliler için çok önemli olduğunu lütfen unutmayalım. ÇATALZEYTİN ilçesinde ve 41 köyünde yaşayan engellilerimizin sayısı hala belirlenmiş değil. Buna mukabil kapalı kapılar arkasında gizlenmiş engelliler hariç. Derneğin amaçlarından bir tanesi de bu sorunlarla ilgilenmekti. Biz engelliler için bulunmaz fırsat olan bugünler neden değerlendirilmez. Saygı değer hemşehrilerim lütfen beni yanlış anlamayın. ÇATALZEYTİN’de hiç engelli yokmuş gibi davranılıyor. Zannedilmesin ki hal böyledir tam tersi, o kadar çaresiz ve zor durumda olan engellim var ki anlatmak mümkün değil.
Şunu hiç unutmayalım, engellinin her anı, her saniyesi onun için çok önemlidir. Bugün engellilerin refahı için bir çok kazanımlar mevcut iken maalesef, bizim engellilerimiz bunlardan yoksun. Mücadeleye destek vermek isteyenler de bir şekilde bertaraf ediliyor. Engellilere tanınan hakları çıkın kırsala sorun, ne engelli, ne de ailesi bilir. Dünyanın neresinde olursa olsun, her konuda sahip çıkılan engelli, nedense kimi yerde mahrum, buna ilçem de dahil. Onlar adına onlara yararlı olabilecek okuldur, rehabilitedir, spor kompleksidir, yüzme havuzudur vs. Hiçbir oluşum maalesef yoktur. Soruyorum neden ? İhtiyacı mı yoktur ? Engellilere karşı bu vurdum duymazlık neden ? Çatalzeytin ilçesi ve civar köyleri dahil olmak üzere, engellimiz bir şekilde kazanılmış haklarını dahi kullanamıyor. Nereye başvursalar elleri boş dönüyorlar. Suçları engelli olmak mı ? Engelli olmanın, engelli ailesi olmanın manevi hazzını ancak ve ancak yaşayan bilir. İşte o duygunun sabrıdır insanları hayretler içinde bırakan. Rabbine boynu kıldan incedir. Bilir imtihanların en güzeli olduğunu. Karşılık olarak da rabbinden alacağını da bilir mükafatını. Onun için sizlere seslenirken derler ki ilgilenilsin derdiyle kederiyle, sorulsun hali ve hatırı, hatırlansınlar. Çünkü onlar, onlar için yapılanı zerre kadar iyiliği dahi unutmazlar.
Unutmayalım, engellisine sahip çıkan toplum, refaha erişmiş bir toplumdur. Ve yine unutmayalım, her sağlıklı aynı zamanda bir engelli adayıdır. Saygılarımla.
Fatma CİNCİOĞLU
Otizm ve Engelliler Derneği Kurucu Başkanı
