MANİLER
Gülayşe’nin türküsü
Dalda kaldı bürgüsü
Gülayşe’yi kaçırdı
Abdullah’ın Hasan dürzüsü.
Ev altında ak kabak
Açılır tabak tabak
Ne durursun Kör Hüsnü
Ayşe kaçtı yalın ayak
Ben bir fırın yaptırdım
Doldurdum ekmekleri
Gel beraber yiyelim
Yaptığım börekleri
Gitme yarim pazara
Tutulursun nazara
Sana nazar edenler
Kendi girsin mezara
Dere boyu düz gider
Bir kınalı kız gider
Kız yolunu şaşırmış
İnşallah bize gider
Gidiyorum işte gör
Hayalde gör, düşte gör
Kıymetimi bilemedin
Bir kötüye düşte gör
Gelinin adı Melek
buna dayanmaz yürek
Ağlamasın annesi
Yolcu yoluna gerek
Deniz dibinde kum var
Anne benim uykum var
Kara gözlü yarimden
Postadan mektubum var
Sarı taksi geliyor
Dağı taşı deliyor
Aç koynunu damat bey
Sana gelin geliyor
Kazmayı alacağım
Bahçeyi kazacağım
Yarimin gömleğine
Mühendis yazacağım
Manici başı mısın?
Cevahir taşı mısın?
Sana bir yüzük versem
Cebinde taşır mısın?
Bizim evin üsünden
Karga geçiyor karga
Oğlan sana vermeycem
Dalga geçiyom dalga.
Hey yaylacık yaylacık
Yaylanın üstü açık
Kız seni güzel gösteren
Başındaki yazmacık.
Kaynanayı ne etmeli
Kaynar kazana atmalı
Yandım gelin dedikçe
Altına odun atmalı.
Kaynanam kazan karı
Arayı bozan karı
Oğlu askerde iken
Mektuplar yaz karı.
Kaynananın elini
Arı soksun dilini
Madem geçinmeyecek
Niye almış gelini
Kaynanam geliverse
Dolmayı sarıverse
Dolmayı sarar sarmaz
Yemeden ölüverse.
Evin önünde kazık
Kaynanam ölmüş yazık
Öldüğüne acımam
Bir top kefene yazık.
Kaynanam elmas elmas
Eline dikiş almaz
Oturur bir köşeye
Düşük çenesi durmaz.
Kaynanayı ne etmeli
Merdivenden atmalı
Paldur kültür giderken
Seyrine bakmalı
Çarşıda biber kaynana
Oğlun şeker kaynana
Oğlun eve gelince
Yatta geber kaynana.
Mısırların sararsın
Baba beni ararsın
Merak etme sevgilim
Dağ başları kararsın.
Gürgen yaprak açmazken
Dibi serin olur mu?
Böyle kötü yerlere
Adam gelin olur mu?
Ata binme düşersin
Armut gibi pişersin
Demedim mi kız sana?
Sen Sökü’ye düşersin.
Ayva sarı nar sarı
Ayvaya konan arı
Şu gençlerin içinden
Çekilsin koca karı
Oy Karabük Karabük
Dön o yana bu yana
O yandaki yarimi
Göndersene bu yana
Karabük’ün demiri
Neler ediyor neler
Yar gurbete gidince
Gönlümü kimler eyler.
Karabük’ten kalk da gel
Sular gibi akta gel
Ben sana yar olamam
Sen Allah’tan kork da gel.
Samanlık saman doldu
Yıkıldı da dam oldu
Şu Karabük çıkalı
Kötüler adam oldu.
Karabükten dut gelir de
Yarimden mektup gelir
Mektubu gele gele de
İnşallah kendi gelir.
Mani söylerim ama
El köyüdür ayıptır
Benim varcağım oğlan
Buralarda kayıptır.
